κουράστηκα.............

Κουράστηκα πια να αναζητώ ΤΗΝ Ιθάκη μου....είναι μακρύς και δύσκολος ο δρόμος...κι οσο επιμένω να περιμένω ή να ταξιδεύω ..τόσο αισθάνομαι να απομακρύνομαι απο τον προορισμό μου....

Η ζωή γλιστρά μέσα απο τα χέρια μου σαν νερό και χάνεται παίρνοντας μαζί της όλο μου το είναι και εγώ νιώθω ανήμπορη να αντιδράσω...και μένω να αναπολώ το παρελθόν και να το αναπλάθω στη φαντασία μου με διαφορετικά σκηνικά , κουστούμια και σενάριο...Κουράστηκα να προσπαθώ για ένα καλύτερο αύριο , κουράστηκα να ζω το σήμερα , κουράστηκα να βλέπω τα πάντα γύρω μου τόσο ερειπωμένα , κουράστηκα να ακούω τα ίδια και τα ίδια ,κουράστηκα να λέω τα ίδια και τα ίδια...Κουράστηκα να δίνω συμβουλές, κουράστηκα να ακούω υποδείξεις, κουράστηκα να αντιστέκομαι,..κουράστηκα και να αφήνομαι...Κουράστηκα να βλέπω και να ακούω σκουπίδια, κουράστηκα να βλέπω θλιμμένα πρόσωπα, άρρωστους ανθρώπους στην ψυχή και στο σώμα.., Κουράστηκα να παίζω κρυφτό... Μία πάλη μέσα μου γίνεται μείνε-φύγε..,πάλεψε-αφήσου,..εσύ-οι άλλοι...πόσες φορές έχω πει το :"μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι".....................................