Ερχεται κάποια στιγμή στη ζωή μας που κοιτώντας το μέλλον μας δεν το βλέπουμε.., κοιτώντας πίσω στο παρελθόν μας..πάει ...έχει πιά περάσει και δεν το φτάνουμε....και μας μένει το τώρα! και μόνο το τώρα ..αυτό δηλαδή που πάντα είχαμε και αυτό που πάντα θα έχουμε.
Αυτό που μας ανήκει και μπορούμε να διαχειριστούμε ...και είναι τόσο λυπηρό....αλλά και τόσο υγιές συνάμα...
Γυρίζουμε σε ένα τροχό σαν τους δείκτες ενός ρολογιού και καρφωμένοι μέσα του δεν μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω από αυτό που μας επιτρέπεται!!!..... Όλα στη ζωή μας εκτυλίσσονται σαν έργο από βιβλίο και εμείς σαν καλοί ή κακοί ηθοποιοί υποδυόμαστε το ρόλο μας κάθε στιγμή.... Μια σκηνή θεάτρου που πάνω της παίζονται ταυτόχρονα πολλές θεατρικές πράξεις,..άλλες καλοπαιγμένες, με μπρίο και φαντασία και άλλες .....
Πολλά βιβλία έχουν γραφεί για την ανθρώπινη φύση, τους χαρακτήρες , βιβλία και συζητήσεις στο γιατί να είμαστε έτσι όπως είμαστε τι φταίει και τι όχι....
Και αναρωτιεμαι γιατι τόσος πολύς κόπος , φαιά ουσία και διατριβές πάνω στο θεμα ΑΝΘΡΩΠΟς και Προσωπικότητα του?....Γιατί να θέλουμε πάντα να εκλογικεύουμε καταστάσεις , γιατί να προσπαθούμε τόσο πολύ να μας καταλάβουμε???Είμαστε τόσο λοιπόν εγωκετρικοί??...Ασχολούμαστε με το εγώ μας τόσο πολύ που δεν μας απολαμβάνουμε , δεν χαιρόμαστε ότι υπάρχει δίπλα μας και μπαίνουμε σε καλούπια και σε κατατάξεις άνευ σημασίας για να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα...!!
Δεν ξέρω γιατί γεννήθηκα και εάν υπάρχει κάποιος σκοπός στην ύπαρξη μου, δεν ξέρω ο πρώτος άνθρωπος ΠΩΣ γεννήθηκε και γιατί ,...δεν ξέρω αν υπάρχει θεός και πως είναι..., δεν ξέρω αν υπάρχει σκοπός στο ότι κάνω, δεν ξέρω αν υπάρχει κόλαση ή παράδεισος..δεν ξέρω το μόνο που γνωρίζω καλά είναι ότι αυτό που κυβερνάει όλη την ανθρώπινη φυλή είναι ο φόβος της έλλειψης και τίποτα άλλο!!!!! είμαστε εμποτισμένοι όλοι μας μέσα στο φόβο και διαμορφώνουμε την ζωή μας σύμφωνα με αυτόν, αλλος λιγότερο , άλλος περισσότερο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου